அன்பு சகோதரியே.

அன்பு சகோதரியே
உன் வீட்டு முற்றம் நான் வந்து சென்ற போதும்
இன்று என் கண்களுக்கு உன் முகம் தோன்றவில்லை
கைகோர்த்து ஓடி ஆடி விளையாட போதிலும்
கட்டி அணைத்து என் தங்கையே என்று
அணைக்காத போதிலும் இன்று என்
கண்களில் கண்ணீர் கசிகின்றது.
கண் காண தேசம் கடல் கடந்து வந்த போதும்
அண்ணன் தம்பியுடன் உறவுகள் கலந்த போதும்
உன் பொன்முகம் காணா அன்பு அண்ணனின்
கண்ணீர் கவலை இது ……………………………………….
நீர் வாழ்ந்த காலத்தில் நானும் வாழ்ந்தேன் என்ற
நிம்மதி கொண்ட போதும் என் கண்கள்
கடல் ஆகின்றன
காவியம் படைத்த என் தங்கையே
உன் காலடியில் என் வணக்கத்தை
சமர்ப்பிக்கின்றேன்.

சுவிஸ் சிறி, சுவிஸ்லாந்து

எழுத்தாளன் சத்தியனே.

தேசமே நேசமென்றும்- தமிழ்
தேசியமே சுவாசம் என்றும் மண்டைநகர் வளர்த்தெடுத்த
மண்ணின் மைந்தனே எழுத்தாளன் சத்தியனே
தமிழே மூச்சு தமிழே உயிர் தமிழே வாழ்வு
தமிழே வீடென்று வாழ்ந்தவனே
ஊடகத்துறையில் உன் இழப்பு என்றென்றும்
வெற்றிடமே இதயங்கள் குமிறுகின்றன சத்தியா
சத்தியம் ஜெயிக்கும் நம்பிக்கை வார்த்தையில்
நெஞ்சங்கள் ஆறுகின்றன உனது ஆன்மா என்றென்றும்
எங்களோடு துணை நிற்கும்.

கலக்கமில்லை கள்ளமில்லை
கவிதை வடிக்கின்றேன் .

காதல் வலி தந்தவனே.

மனதினில் என் மனதினில் உந்தன் முகம் வந்து
ஏனோ ஏனோ என்னை கொல்கிறது.. காதலும் நீயேன வாழ்வும் நீயென
வாழ்க்கையை தொலைத்தேன் வாலிப வயதினிலே…
உறவுகள் இருந்தும் என் உயிர் நீயேன
உயில் எழுதி தரவா உயிர் ஓவியமே
உறங்கா உன் நினைவுகள் உறக்கத்திலும் உளரலாய்
காற்றினில் கலக்குதடா காதல் வலி தந்தவனே.. என் கண்ணை பாரடா
என் இதயத்தின் வலிகள் இரு விழிகளிலும் தெரியுமடா
இதயத்தில் பூவாய் மலர்ந்தவனே..
ஏனடா என் இதயத்தை புயலடித்த தேசமாய் மாற்றினாய்.. காதலில் என்னோடு சேர்ந்து வாழ்ந்தவனே..
கண்ணீரையும் கனவுகளையும் காதல் பரிசாக தந்து விட்டு போனாயேயடா
காதல் வலி தந்தவனே.. காதல் என்னைவிட்டு பிரியவில்லை நீமட்டும் ஏனடா
என் காதலை விட்டு பிரிந்தாய்..
என் காதலும் எங்கே என் கவிதையும் எங்கே
சொல்லிவிட்டு போ இல்லை என்னை கொன்று விட்டு போ.

பாமினி சுவிஸ்

நான் பைத்தியக்காரிதான்….

என்னை காதலிக்கிறேன் என்று சொல்லி கரம் பிடித்தவனே
இன்று என்னை நட்ட நடு வீதியில் தவிக்க விட்டு
நீ மட்டும் எப்படி சந்தோசமாய் இருக்கிறாய்
உன்னால் மட்டும் எப்படி முடிகிறதுடா
பதிலை சொல்லடா எனக்கு…?நான் உன்னை காதலித்தது பாவமா..?
இல்லை உன் நினைவால் தினம் தினம்
நான் தவிப்பது பாவமா… ?
நீதான் வேண்டும் வேண்டும் என்று
உந்தன் பின்னால் அலைவதா…?
எதடா நான் செய்த பாவம்…? காலம் மாறும் என் காதலும் ஜெயிக்கும் என்ற நம்பிக்கையில் வாழ்க்கை பாதையில்
போராடி கொண்டு இருக்கிறேன்
என் போராட்டத்துக்கு முடிவேயில்லையா காலங்களோடு போராடுகின்றேன்..
காத்திருப்போடு தவிக்கிறேன்..
காயப்பட்ட உள்ளம்
கண்களில் காணல் நீராய் தினம் தினம்
கண்ணீர்த் துளிகள் வடிகின்றது .. என்னை பைத்தியக்காரி என்கிறாய்
நான் பைத்தியம் தானடா என்னை தூக்கி எறியும்
உன்னை தேடித்தேடி அலைகிறேனே
நான் பைத்தியம்தானடா…

பாமினிசுவிஸ
காதல் தொல்லை….

கண்விழி மூடாமல்
பார்த்த பார்வை
காதலெனும் மோகத்துள்
விழுந்து தொலைந்தேன்

கடைக் கண் பார்வையும்
குறை நிறை புன்சிரிப்பும்
என் நெஞ்சத்தை மேலும்
கொள்ளையிட்டுக் குழப்பியது

கனவிலும் நீதான் -என்
நினைவிலும் நீதான்
காதல் தந்த மோகத்தால்
கட்டவிழ்ந்த காளை ஆனேன்….

துளசிதுவாரகன்.

ஏஞ்சலீனா ஜூலி – உண்மையான தேவதை

மிதமிஞ்சிய பணத்தை
செலவு செய்ய தெரியாமல்
போதைக்கு அடிமையாகி
பேதையாக வாழ்பவர் மத்தியில்
மூன்று குழந்தைகளை தத்தெடுத்து! -மேலும்
இரண்டு குழந்தைகளை பெற்றெடுத்து!
பாரதத்தின் குந்தி போல
ஐந்து மக்களுக்கு தாயாகி இருப்பவளை
பார்த்த பின் தோன்றுகிறது
பெயரில் மட்டுமல்ல
உண்மையிலும் தேவதைதான் அவள்!
===============================
எழுதியது ஜெகதீஸ்வரன்.

காதல் கடிதங்கள்.

பத்திரிகை தோறும் பிரசுரமாகும்
எனது கவிதைகள் எல்லாம்
நான் உனக்கு எழுதிய
காதல் கடிதங்கள் தான்,
அதை உன்னிடம் கொடுத்து இருந்தால்
படிக்காமலே கிழித்து போட்டு இருப்பாய்
இப்பொது என் காதல் கடிதங்களை
கவிதைகள் என்று எண்ணி
நீ படித்து ரசித்து கொண்டு இருக்கின்றாய்
என் காதலியே.

சுவிஸ் சிறி

தவம்கிடக்கின்றோம்…..

தமிழர் நாம் தவம்கிடக்கின்றோம்
தலைமை மீண்டும் வருவதற்கே
தலைவா நீயும் வரவேண்டும்
தகவல் பலவும் தரவேண்டும்

தலை நிமிர்த்திய தமிழினம்
தாழ் பணியும் நிலைவருமா
தமிழ் நெஞ்சமெலாம் வெடிக்கிறது
தரணியில் மாற்றம்தான் பிறந்திடுமா

தமிழரின் சந்ததி தழைத்திடுமா
தமிழ்த்தாயின் மடியில் உறங்கிடுமா
தமிழே உயிரே என்மூச்சு
தாயே உன்னிலை மாறிடுமா

தமிழரின் ஒற்றுமை நிலைவேண்டும்
தாயகம் வெல்வதில் செயல்வேண்டும்
தமிழரில் வேற்றுமை இனிவேண்டாம்
தாயை மறக்கும் நிலைவேண்டாம்…..

துளசிதுவாரகன்

ஆனந்தபுரம்…..

ஆண்டொன்று ஆனதுவோ
ஆனந்தமயமாக மக்கள்
ஆடிப்பாடி வாழ்ந்த இடம்
அரக்கர்கள் கால்பதித்து
அமைதியைக் குலைத்து
அவலைக்குள் தள்ளி
அடியோடு ஆனந்தத்தை
அழித்தொழித்த கரிநாள்
ஆறாத வடுவாக
அழிவுகளைச் சுமந்த நாள்
தேன்தமிழ் சுவையோடு-தமிழ் பயின்று வாழ்ந்த பாலகர்கள்
பசியோடும் பிணியோடும்
பரதவித்து மடிந்த நாள்
தமிழ் மண் மீட்டிட
மார்தட்டி நின்ற தமிழ்
என் குலப் பெண்டீர்
மூத்தவர்கள் மடிந்த நாள்
அழுதோம் தொழுதோம்
அரவனைக்க யார் வந்தார்
இந்த உலகம் இருந்தாலென்ன
இந்த உலகம் அழிந்தாலென்ன
ஆனந்தபுரத்தின் ஆனந்தத்தை
மறுபடியும் எப்போ காண்போம்…..

துளசிதுவாரகன்

செல்லமே நீ முட்டாள்

காதல் தந்த சோகத்தையே
இன்றும் நினைகின்றேன் .
காகிதத்தில் கப்பல்
விட்டால் மிச்சமில்லையே !!!
கரைந்து விட்டேன் என்னில்
இப்போ சொர்க்கம் இல்லையே .
கனவு கூட உன் நினைவில்
கலந்து விட்டதே .
காத்திருப்பேன் கடைசிவரை
தியாகம் செய்யவே உனக்காக .

ஏது நம்பிக்கை எனக்கு?

அன்று என்னை காதல் செய்
என்று நீ என்னிடம் கேட்டது.
இன்று நீ யாருக்கோ காதலி
என்று நான் கேள்விப்பட்டது!!!
கனவுக்குமுளிகள் உடைந்து விட்டன,
கட்டிய கோட்டைகளோ சீரழிந்து விட்டன,
கண்களோ கங்கைக்கு இணையாகி விட்டன,
எல்லோரா ஓவியமே என் அருமை காவியமே,
என்னிடத்தில் தான் நீ அச்சு ஆவாய்,
எனக் காத்திருந்தது என் இதயப் பத்திரிகை.
இருந்தும் நீ வேறு இடத்தில் அச்சாகி விட்டாய்,
என்று தகவல் வந்தது இதுக்கு மேல்
ஏது நம்பிக்கை எனக்கு?????

நீ கல் தானா?

உன் மனம் பிஞ்சாக இருக்கும் என்று தான்
உன்னை ஒடித்து பார்க்காமல்
நினைத்து பார்த்தேன், ஆனால்
உனக்காக உன் உறவினரிடம்
நான் உதைபட்ட பொது நீ
பேசாது இருந்ததை கண்ட பின்பு தான்
உன் மனம் பிஞ்சு இல்லை
கல் என்று தெரிந்து கொண்டேன்.
ஓ மனமே உண்மையிலே
நீ கல் தானா?????

அன்பு நண்பனே…

மண்ணுக்காய் உயிர்தந்த என் நண்பனே
உன்னை மறக்க முடியவில்லையே
அன்று அதிகாலையில் கிணற்றுக்கட்டிலிருந்து
இருவரும் பேசிய வார்த்தைகளை மறக்கமுடியுமா
பள்ளிப்பருவத்திலிருந்து இருவரும் துள்ளி
குளுதிகுத்தித்திரிந்த காலத்தை நெஞ்சம் தொடுகிறதெடா
புத்தகத்தோடு கோவில் மண்டபத்திலும்
கடற்கரை மணலிலும்
உருண்ட புரண்ட காலத்தைத்தான் மறக்கமுடியுமா
என் அருமை நண்பா
என் உயிர் உள்ளவரை
எப்படி உன்னை மறப்பேன்
நெஞ்சம் நெகிழ்கின்றதெடா
கண்கள் சொரிகின்றதேடா
கோவில் திருவிழா ஆகட்டும்
களியாட்ட விழா ஆகட்டும்
புளுதியின்மேல் உன்மடியில்
தலைசாய்த்து
உறங்கிய காலத்தைத்தான் மறக்கமுடியுமா
என் உயிர் நண்பனே
என் உயிர் உள்ளவரை-உன்னை
எப்படியடா மறப்பேன்
எவன் எமை எதிர்ப்பினும்
நெஞ்சுரத்தோடு நெஞ்சை நிமிர்த்தி
ஏமம் கேட்கும் உன்மனப்பாங்கை மறப்பதா
நெஞ்சார ஆறுதல் கூறும்
உன்மேன்மைக் குணத்தை மறப்பதா
எதை மறப்பேன் என்னுயிர் நண்பா
என்வாழ்வோடு சேர்ந்தவனே
என் வாழ்நாள் உள்ளவரை
எப்படியடா உனை மறப்பேன்.

துளசி துவாரகன்

தவிக்கின்றேன் …..

சந்தித்தேன் உன்னை நான் சந்தித்தேன்
ஏன் என்று புரியவில்லை ஏன் என்று தெரியவில்லை
சிந்திக்கும் நேரத்தில் நி சிறகடித்து போனாயோ
சிரத்தையில் நின்றவளே சீரழித்து போனாயே
சீர்கெட்ட மனிதர் என சிரத்தையில் சொன்னாயா ?
திசை மாறி நி போக -வேறு திசையின்றி தவிக்கின்றேன் .
19.06.2016.பதிவு

பிரிவின் கொடுமை…

உயிர் பிரிவதை விட கொடுமையானது உறவின் பிரிவு ….
இந்த உலகத்தில் உள்ள அனைத்து உயிரினங்களும் என்னை ஒரு நாள் வன்மையாக தண்டிக்கும் உன்னை பிரிந்த சில வருடங்களுக்காக …
பிரிந்தாலும் …உலகத்தில் நீ யாரோ தான் -ஆனால் எனக்கோ ?உலகமே நீ தான் ..! எங்கிருந்து வந்தாயடா என்னிடம் இத்தனை அன்பு காட்ட …!
உன் புதுமையான அன்பால் ஒவ்வொருநாளும் புது பிறவி எடுக்கின்றேனடா…! தொலைவில் நீயிருந்தாலும் என்னுள்ளே உன்னை உணர்கின்றேன் என் உயிர் , உடல் , உணர்வு அனைத்தும் ஓட்டிக்கொண்டவன் நீ. என் கனவுகள் நியமாகும் முன்பே காற்றினில் என் உயிர் கலந்தாலும் காதல் தேவதையாய் வாழ்வேன் என்றும் உன் அருகில்..!
பதிவு 19.06.2016.

17.08. 2016 பதிவு.

முயற்சிகள் தோற்காது..!

–
உறக்கத்தில்
முளைக்கும்
கனவுச் சிறகுகள்
சிகரத்தில்
சேர்க்காது!
–
கிறக்கத்தில்
பிறக்கும்
காதல் அலைகள்
கரையினைச் சேராது!
–
இருட்டினை
நெஞ்சில்
ஏந்தி யிருப்போர்
இலக்குகள்
ஜெயிக்காது!
–
அருட்திரு
வேடம்
தாங்கிய போலிகள்
சாபம் பலிக்காது!
–
பிழைப்புக்குப்
பிறர்கால்
பிடிக்கும் எத்தரை
உலகம் ஏற்காது!
–
உழைப்பைத்
தம்மின்
உயிரெனக் கொண்டோர்
முயற்சிகள் தோற்காது!

25.08.2016  பதிவு.

ஆரம்பம்!

ஆசிரியர் அடித்தால்
மனம் உடைந்து
விஷம் குடிக்கிறான்
ஒரு மாணவன்…

* கல்லூரி போகுமுன்னே
காதல் வலையில் வீழ்ந்து
தூக்குக் கயிற்றை
தேடுகிறாள் ஒரு மாணவி!

* கள்ளக்காதல் வெளியில்
தெரிந்தவுடன் மானம் காக்க
கடலில் குதிக்கிறது
ஒரு ஜோடி!

* மேலதிகாரி கொடுமையை
எதிர்க்கத் துணிவின்றி
ரயில் முன் பாய்ந்து
உயிரை விடுகிறார்
ஒரு நேர்மையான அதிகாரி!

* கட்சித் தலைவர்களுக்கு
தண்டனை என்றால் தலையில்
பெட்ரோல் ஊற்றிக் கொள்கிறார்
ஒரு தொண்டர்!

* வயிற்று வலி
கடன் தொல்லை தாங்காமல்
உயிரை மாய்த்துக் கொள்கின்றனர் பலர்!

* அவர்களுக்குத் தெரியாது
மரணம் என்பது முடிவல்ல…
அவர்கள்
செயலை தூற்றி பிறக்கப்போகும்
அவப்பெயரின் ஆரம்பம் என்று!

25.08.2016   பதிவு.

ஓரெழுத்து கவிதை கேட்டாய்…

ஓரெழுத்து கவிதை கேட்டாய்
நீ என்றேன்
ஈரெழுத்து கவிதை கேட்டாய்
நாம் என்றேன்
மூன்றெழுத்தில் கவிதை கேட்பாய்
காதல் என்று சொல்லலாமென
காத்திருக்கையில்தான்
பிரிவு என்ற கவிதை
பிறந்தது உனக்குள்!

25.08.2016   பதிவு.

உன் மனதில் யாரோ..

–
உன் முகம் –
என்சுகம்
–
உன் சிரிப்பு
என் பூரிப்பு
–
உன் மனம்
என் கனம்
–
உன் அகம்
என் வசம்
–
உன் மொழி
என் வழி
–
உன் கன்னம்
என் சின்னம்
–
உன் எண்ணம்
என் வண்ணம்
–
என் மனதில் நீ
உன் மனதில் யாரோ?

25.08.2016  பதிவு.

குறுந்தகவல்(SMS)

நான் மூடன் அல்ல
இருந்தலும் கிளி ஜோசியம் பார்க்கிறேன்.
கிளியின் ஒரு நிமிட
விடுதலைக்காக!

கவிதைகளை வாசிப்பது மட்டுமல்ல
நேசிப்பதும் சுகம்தான்!-ஆம்
நான் நேசிக்கும் அழகான
கவிதை நீ!

உன்னைவிட்டு பிரியும்போது-நான்
தனியே பேசிக்கொள்கிறேன்.
என் நிழலுடன் அல்ல-உன்
நினைவுகளுடன்.

உன்னை கண்ட நாள் முதல்
நட்பு கொண்டேன்-பின்பு
காதல் கொண்டேன்!
நட்பு உன் மீது-காதல்
நம் நட்பு மீது.

நான் ரோஜாவைப் போல்
அழகானவன் அல்ல-ஆனால்
என் மனம் ரோஜாவைவிட அழகானது;
ஏன் தெரியுமா?
அதில் நீ இருக்கிறாய்!

24.11.2016
உமை பதிப்பித்தது

---

எனக்குளே ஒரு வெக்கம்

 ஏங்கி வந்த பொண்ணு ஒன்னு
தாங்கி வந்து அன்பு காட்டி
பாசம் தந்து பரிவு ஊட்டி
சோகம் நீக்கி துயர் நீக்கி
நிறைவு தந்து மகிழ்ச்சி தந்து
உள்ளம் மயக்கி எண்ணம் கவர்ந்த
என்னவளின் பெயரைச்சொல்ல
நானு நினைக்கும் போது
நாக்கு ஏனோ ஒட்டிகிச்சு!
வெட்கம் வந்து பத்திக்கிச்சு!

24.11.2016

நான் ஒரு புதினம்……

என் வீட்டு மாட்டுக்கும்
தன் மானம் பெரிது
கழுநீர் என்றாலும்
தன் வீட்டுத் தண்ணீரே குடிப்பதாய்…..

என் வீட்டு நாய்க்கும்
பண்பு அதிகம்
படலை திறந்தாலும்
பக்கத்து வீட்டுள் நுழைவதில்லையென்று…..

என் வீட்டுத் திண்ணைக்கும்
அத்தனை பெருமிதம்
இன்முகங் காட்டி
இருப்பதைக் கொடுத்து உபசரிப்பதாய்……

என் எழுதுகோலுக்கும்
சற்றே தலைக்கனம்
நல்லதை மட்டுமே
தான் எப்போதும் பேசுவதாய்……..

போகுமிடமெல்லாம்
என்னுடன் மிதிபடும்
என் செருப்புக்கும் கூட
கர்வம் அதிகம்
மதியாதார் முற்றம் தானும் மிதிப்பதில்லையென……

என் மனைவிக்கும் கூட
நான் ஒரு புதினம்
பிழைக்க தெரியாதவன் என்று…..

——————————————————

posted by sri 21.03.2017.

காதலும், நட்பும்!

எக்கணம் நினைத்தாலும்
இரு விழிகள் ஈரத்தை கசிய விடும்…
–
ஆயிரம் உறவுகள் வந்தாலும்
எட்ட முடியாத உயரத்தில் இருந்தாலும்
தேசம் விட்டு தேசம் சென்றாலும்
தேகத்தில் தேங்கியே இருக்கும்…
–
தேடி வந்த சொந்தங்களும்
நாடி வரும் பந்தங்களும்
கோடி கோடியாய் கொட்டினாலும்
பாச மழை பொழிந்தாலும்
இறுதி மூச்சு உள்ளவரை
இதயத்தில் இணைந்திருக்கும்…
–
காலங்கள் கடந்தாலும்
தலைமுறைகள் தழைத்தாலும்
உள்ளத்தின் உள்ளே
உறைந்து கிடக்கும்
உண்மைக் காதலும், நட்பும்!
–
—————————
— ஆர்.மீனா, மதுரை.